Niet lullen, maar poetsen

Angst in de coalitie

Het is inmiddels wel helder dat veel supply chains nogal star zijn. Het order-to-pay-proces is op een bepaalde manier ingericht, en that’s it. Een  procesinrichting zodanig opzetten dat het ook net even anders kan, is er vaak niet bij.

Distributiecentra van retailers lopen momenteel vol omdat de winkels verplicht gesloten zijn. Hierdoor nemen ook ketenvoorraden enorm toe. Veel bedrijven starten nu met het vervangen van het maatwerk in het oude ERP-pakket door een nieuwere standaardversie. Bedrijven die financieel gezond (genoeg) zijn, kijken nu vooral ook naar de interne supply chain-organisatie om te achterhalen wat slimmer kan. Daar is nu ‘helaas’ tijd voor, hoor ik dan.

Brandjes blussen

Ik juich dit op zich toe, want bij deze bedrijven wordt wendbaarheid en flexibiliteit vooral gezien als het vermogen om problemen altijd opgelost te krijgen. Dat is goed, maar het gebeurt alleen wel voornamelijk door brandjes te blussen en harder te werken. Het feit dat deze bedrijven dit zo zien, is wat mij betreft erg logisch. Zo zijn zij namelijk in de afgelopen jaren groot en succesvol geworden. Bovendien omarmt elke medewerker de cultuur van ‘niet lullen, maar poetsen’.

Deze cultuur is natuurlijk ook de kracht van een bedrijf, maar het leidt er wel toe dat er eigenlijk nooit wordt nagedacht over de vraag hoelang deze aanpak goed blijft gaan. Totdat er zoiets ingrijpends gebeurt als een corona-uitbraak. Of de omstandigheden veranderen snel en fors, bijvoorbeeld door het vertrek van een grote klant of van een medewerker die toch meer een informele leider is.

Actie is geboden

Op dat moment ontstaat er bij het management een eerste gevoel van onrust: we moeten iets, maar we weten niet precies wat en hoe. Als je het mij vraagt, is dat gevoel altijd terecht, want dit ontstaat niet van de ene op de andere dag. Actie is dus geboden. Zet een integraal team op, organiseer intern eens een eerste bijeenkomst met als thema ‘Hoe verdienen we over een (paar) jaar nog steeds geld en wat kunnen we (op kortere termijn) slimmer doen?’

Maak een gevalideerd plan, eventueel met hulp van anderen, en ga met een erg praktische insteek aan de slag, want hopen dat alles wel weer goed komt, lijkt mij gevaarlijk. Niet lullen, maar poetsen dus en vooral groot denken, klein beginnen en zorgen dat je snel en wendbaar kunt opschalen. Wendbaar word je niet vanzelf.

Edward Heijnen, zelfstandig interim-professional supply chain-procesverbeteringen