Importtarieven dwingen bedrijven tot automatisering van handelsprocessen

Global trade staat prominent op de agenda van bedrijven sinds Donald Trump startte met het opleggen van importtarieven. Zonder een goed dataplatform en slimme technologie is het ondoenlijk om alle veranderingen bij te houden. Tijdens Webinar Wednesday leggen Andy Simmons en David Strauss van E2open uit hoe bedrijven grip op hun internationale supply chains kunnen houden. ‘Uiteindelijk hebben bedrijven geen keus en zullen ze de opgelegde tarieven moeten betalen.’ 

Door Marcel te Lindert 

Andy Simmons en David Strauss beleven opwindende tijden. ‘Ik hou van mijn werk in de wereld van global trade omdat er altijd weer wat nieuws is. Ik heb altijd gezegd dat geen dag hetzelfde is, maar nu kan ik zeggen dat geen uur hetzelfde is. Nooit gedacht dat veranderingen in onze wereld elkaar zo snel kunnen opvolgen’, vertelt Simmons, senior director solutions consulting bij E2open. ‘Ik hou van complexe vraagstukken. Op het snijvlak van supply chain en software heb ik die altijd in voldoende mate aangetroffen. Maar nu neemt de complexiteit exponentieel toe’, verklaart Strauss, vice president strategic partner & enterprise solutions bij E2open.

Simmons en Strauss doelen uiteraard op de handelstarieven die sinds het aantreden van Trump over en weer worden opgelegd. Uit recent onderzoek van Gartner blijkt dat 59 procent van de CFO’s stijgende handelstarieven wil doorberekenen aan klanten. Zij stellen dat hun organisatie hooguit 10 procent van de handelstarieven kan absorberen. ‘Dat is wat ze graag willen. CFO’s willen liever niet dat de handelstarieven ten koste gaan van de winstmarge en willen die doorbelasten’, stelt Strauss. ‘Maar als klanten gaan protesteren, is het de vraag of dat lukt. Als dat niet het geval is, kaatsen ze de bal richting leveranciers, met als gevolg dat die nog meer worden uitgeknepen.’

Vrijhandelsverdragen en handelsquota

Naast handelstarieven spelen ook vrijhandelsverdragen een belangrijke rol. Simmons wijst op de ontwikkelingen in Azië, waar landen onderling vrijhandelsverdragen afsluiten om een blok te vormen tegen de dumpingpraktijken van China. ‘Of kijk naar Europa. Naast de 80 actieve vrijhandelsverdragen zijn er nog 30 die wachten op implementatie en nog eens 70 waarover onderhandeld wordt’, vertelt Simmons. ‘Denk ook aan de 5000 overheidsinstanties die vergunningen verlenen, inspecties uitvoeren of op een andere manier een rol in de supply chain spelen. Ik vermoed dat we ook weer te maken krijgen met handelsquota.’

Al die tarieven, verdragen, instanties en quota hebben een steeds grotere impact op zowel inkoop- als verkoopstrategieën. ‘Zorg dat je daar goed in wordt’, adviseert Strauss. ‘Een nieuwe leverancier selecteren is niet meer iets wat je eens in de vijf jaar doet. Vandaag de dag moet je als bedrijf in staat zijn om binnen enkele weken of zelfs enkele dagen een dergelijk traject af te ronden. Daarvoor heb je de juiste data en tools nodig, zodat een geïndustrialiseerd proces ontstaat.’

Blijf op de hoogte

Simmons benadrukt dat het bij inkoop niet meer alleen draait om prijs of kwaliteit van het in te kopen product, maar ook wat het vergt om dat product te exporteren en importeren. Welke vergunningen en documenten zijn daarvoor nodig? ‘Inkoop en verkoop is een stuk ingewikkelder geworden. Je moet op elk moment weten wat er speelt. Zorg daarom dat je geïnformeerd bent. Mensen die zich hiermee bezighouden, moeten 25 procent van hun tijd investeren om bij te blijven.’

Als voorbeeld noemt hij een land dat een importtarief van 25 procent oplegt op onderdelen uit land A. ‘Dan is het verleidelijk om te kiezen voor een leverancier uit land B, waarvoor maar een importtarief van 10 procent geldt. Maar als land B om een exportvergunning vraagt, kan dat leiden tot extra werk en extra kosten. Een optie die aanvankelijk goedkoper leek te zijn, kan daardoor alsnog duurder uitpakken’, legt Simmons uit. ‘Bovendien vindt disruptie door handelstarieven in de hele supply chain plaats. Misschien betaal je voor handelstarieven tussen China en Vietnam die gelden voor je tier 3- of tier 4-leverancier. Je moet dus naar het grotere plaatje kijken.’

Zoveel mogelijk automatiseren

Wat kunnen bedrijven doen om hun handelskosten te reduceren? ‘Allereerst kunnen ze natuurlijk inkopen in landen waarvoor lageren tarieven gelden. Het inkoopproces zal gepaard gaan met meer onderhandelingen. Bedrijven zullen leveranciers vragen of ze willen meebetalen aan hogere handelstarieven’, meldt Strauss. Simmons: ‘Uiteindelijk hebben bedrijven geen keus en moeten ze aan de opgelegde tarieven en regelgeving voldoen. Dan is het belangrijk om dat zo efficiënt mogelijk te doen door met hulp van technologie zoveel mogelijk processen te automatiseren. Het is nog nooit zo gemakkelijk geweest om investeringen in dergelijke technologie te rechtvaardigen.’

Beide mannen wijzen naar de bestaande vrijhandelsverdragen. ‘Die kunnen interessant zijn, maar het is de vraag wat de impact van zo’n verdrag op je organisatie is. Het kan een grote uitdaging zijn om voor het vrijhandelsverdrag in aanmerking te komen. Technologie kan daarbij helpen’, legt Strauss uit. Simmons: ‘Veel bedrijven vinden vrijhandelsverdragen de moeite niet waard, omdat de kosten niet opwegen tegen de baten. Maar dat verandert als ze niet 5, maar 20 of 50 procent moeten betalen om de betreffende producten in te voeren.’

Ten koste van de marge

Wat hebben bedrijven nodig om voor global trade een geïndustrialiseerd proces op te tuigen? ‘Allereerst data’, benadrukt Simmons. ‘We kunnen over software en artificiële intelligentie praten, maar die kun je alleen succesvol inzetten als je toegang hebt tot de daarvoor benodigde data. Dat betreft eigen data, maar ook data van partners en externe data. Daarnaast is technologie nodig zoals wij die met E2open leveren. Het laatste wat je moet doen, is dit proces louter handmatig blijven uitvoeren. Of uitbesteden aan consultants, want dat gaat flink ten koste van je marge.’