Fast fashion komt steeds vaker uit Marokko

Steeds meer fast fashion wordt geproduceerd in Marokko. Het Noord-Afrikaanse land werkte zich het afgelopen jaar op tot de derde leverancier van textiel naar Europa. Marokko geeft China en India het nakijken door de grote snelheid waarmee het een collectie kan leveren, meldt het AD van 3 mei 2017.

Met name in Casablanca en in Tanger, de poort naar Europa, zijn tal van kledingfabrieken te vinden. De organisatie Amith, die de textielbedrijven in Marokko vertegenwoordigt, schat hun aantal op zo’n 1100 stuks, goed voor bijna 200.000 arbeidsplaatsen. De verwachting is bovendien dat het aantal arbeidsplaatsen binnen afzienbare tijd nog zal oplopen tot zo’n 300.000 in totaal.

De hier gevestigde fabrieken leveren bijna uitsluitend aan Europa. In 2015 importeerde de Europese Unie voor bijna 2,5 miljard euro aan kleding uit Marokko. Spanje is het land dat in dat jaar de meeste kleding afneemt, gevolgd door Frankrijk, Groot-Brittannië, Ierland, Portugal en Duitsland. De groei is terug te voeren op de enorme vraag naar fast fashion, zegt Mohamed Tazi, directeur van Amith, in het AD.

Boottocht verwijderd van Spanje

‘Bedrijven willen hun klanten steeds sneller een nieuwe collectie aanbieden. Zara schotelt haar klanten bijvoorbeeld elke twee weken nieuwe kleding voor’, aldus Tazi. Het is een tempo dat noch China, noch India kan bijbenen. Wat deze landen niet lukt, lukt Marokko wel. Simpelweg omdat het land in staat is tot een snellere levering doordat het slechts een boottocht verwijderd is van Spanje.

Toch hoeven de Aziatische lagelonenlanden niet meteen te vrezen. ‘Wij werken voor een andere markt dan de Aziatische fabrieken. Zij kunnen hun kleding goedkoper aanbieden dan wij, maar wij bieden betere en snellere service. Daarom produceren wij vooral de fast fashion-collecties en zij de collecties op lange termijn; zo heeft Zara bijvoorbeeld een standaardcollectie en een collectie die elke twee weken vernieuwt’, legt Tazi uit.

Risico’s spreiden

Volgens Tara Scally van de Schone Kleren-campagne is er nóg een reden dat modeketens hun kleding laten produceren in verschillende landen en continenten tegelijk. ‘Veel kledingmerken hopen zo de risico’s te spreiden. Ze willen niet riskeren dat hun productie stil komt liggen vanwege vakbondsacties of gerechtelijke onderzoeken, zoals bijvoorbeeld onlangs nog in Bangladesh’, aldus Scally.