‘Fabrikanten moeten mondiale activiteiten heroverwegen’

Fabrikanten moeten hun wereldwijde supply chains en mondiale productienetwerken hervormen als ze de Covid-19-pandemie te boven willen komen. Dat meldt een nieuwe studie – ‘Covid-19 and alternative conceptualisations of value and risk in GPN research’ – van de universiteit van Birmingham.

Volgens de aan de universiteit van Birmingham verbonden onderzoekers toont de grote impact van het virus aan dat mondiale productiebedrijven er goed aan zouden doen over te schakelen van grote productielocaties op één plek, zoals China, naar tal van kleinere faciliteiten over de hele wereld om zo de bedrijfsrisico’s te beperken.

Bij het ontwerp van de productienetwerken zijn stabiliteit, betrouwbaarheid, veerkracht en voorspelbaarheid volgens hen van cruciaal belang. Die moeten in evenwicht zijn met de factoren risico en beloning en de economische waarde in overeenstemming brengen met de waarden die verband houden met betrouwbaarheid, veerkracht en locatie.

Serieuze spanning

Volgens professor John Bryson is er sprake van serieuze spanning tussen de optimalisatie van de mondiale productienetwerken en de risico’s die daaraan verbonden zijn. Het is ook voor het eerst dat de impact van een disruptie in zo’n grote mate wereldwijd gevoeld wordt, zegt Bryson.

‘Het is jammer dat bedrijven, overheden en geografen de uitbraak van SARS eind 2002 niet hebben beschouwd als een proeftuin om nieuwe benaderingen voor het beheer van risico’s te ontwikkelen’, aldus Bryson. Mondiale productienetwerken en offshoring brengen volgens hem veel risico’s met zich mee. Risico’s die tot op heden genegeerd zijn.

Bryson: ‘Er is een kritisch sociaalwetenschappelijk debat binnen de geografie gaande dat verschuift van het verheerlijken van de dominantie van mondiale productienetwerken als organisatievorm naar een voortdurend opnieuw kritisch inkaderen met de acceptatie van een fundamentele heroverweging door de wereldwijde productieconcerns.’

Evenwicht

De onderzoekers constateerden dat het coronavirus ervoor heeft gezorgd dat de meest effectieve mondiale productienetwerken een evenwicht wisten te vinden tussen kostenbeheersing en risico’s; een evenwicht tussen het hebben van productiefaciliteiten in de kernmarkten en een te grote afhankelijkheid van faciliteiten op goedkopere locaties.

‘Het bestaande denken over het ontwerp van mondiale productienetwerken minimaliseert de kosten en maximaliseert de economische waarde, in plaats van het afwegen van winst tegen risicovermindering. Een aanpak met een hoog risico die nodig moet veranderen’, aldus Bryson.