De kip en het ei

Angst in de coalitie

Ik ben het afgelopen jaar diverse keren benaderd door verschillende partijen met de vraag of ik wil participeren of ondersteunen in een start-up of een innovatie. Het gaat dan vooral om het opzetten van een samenwerkingsverband in de vorm van een logistieke/transport control tower, een manier om interim-managers en/of consultants met elkaar in verbinding te brengen of om iets op te zetten waardoor supply chain professionals meer succes boeken met de softe skills die ons vakgebied vragen. Allemaal interessante ideeën (vooral de laatste) waarvoor ik, op zich, zeker te porren ben.

Terugkijkend ontbreekt het eigenlijk nooit aan passie, bevlogenheid en de drive om van het opzetten van iets nieuws een succes te maken. Uren verhalen vertellen over wat allemaal niet zou kunnen is natuurlijk leuk, maar aan concreetheid ontbreekt het maar al te vaak. Bovendien zien we vaak wel ‘het gat in de markt’, maar staan we onvoldoende stil bij de echte klantwaarde die je biedt.

Een echt strategisch plan, al is het maar een ingevuld business canvas, ontbreekt zelfs nog na enkele maanden. Bovendien wordt het mislukken van het binnenhalen van de eerste klant nogal eens afgedaan als ‘ze zijn er nog niet klaar voor’ en ’we zijn onze tijd te ver vooruit’. Klinkt mooi, maar slaat nergens op. Als door een goed plan en de juiste aanpak een probleem echt wordt opgelost, zijn er altijd partijen te vinden die willen participeren, zelfs in de start-up-fase.

Verdeling van de poet

Je moet overigens, in tegenstelling tot wat vrijwel altijd wordt gedaan, nooit bij de start al over de verdeling van de poet gaan praten. Zorg eerst maar eens dat er wat te verdelen valt, in plaats van het opstellen van samenwerkingscontracten waarin dit allemaal is vastgelegd. Energieverspilling noem ik dat.

Het is geen verrassing, maar de zoektocht naar de ‘launching customer’ is vaak een kwestie van stug doorgaan. Ik merk wel dat ook hier het ontbreken van een goed plan niet helpt. Ook nu geldt dat er keuzes gemaakt moeten worden in hetgeen je wilt bereiken. De oren laten hangen naar wat potentiële klanten willen, terwijl zij er (nog) niet zijn, leidt af.

Wishfull thinking

Kortom, begin vooral met iets nieuws, maar doe dat wel vanuit een goed doordacht plan, zodat er geen sprake is van wishfull thinking. Want of een goed idee nu belangrijker is dan een eerste klant, is toch echt het verhaal van de kip en het ei, terwijl tijd een belemmerende factor is.

Edward Heijnen, zelfstandig interim-professional supply chain-procesverbeteringen