Consument dwingt fashionsector tot visibility

visibility fashionsector

Transparantie en duurzaamheid zijn de laatste trends in de wereld van de mode, aangewakkerd door misstanden zoals de brand in een textielfabriek in Bangladesh in 2013. Consumenten eisen inzicht in het productieproces van kleding. Dat dwingt de fashionbedrijven transparant te zijn over toeleveranciers en het productieproces. Visibility is hét blijvende modewoord.

Door Marysa Vos

Kledingfabrieken waren lange tijd ingericht om zoveel mogelijk dezelfde producten, zo snel mogelijk en tegen een zo laag mogelijke prijs te produceren. Zo werd de productietijd van een nieuwe kledingcollectie bijvoorbeeld teruggebracht van negen maanden naar enkele weken. Deze snelheid, in combinatie met de lage prijzen, legde een enorme druk op het begin van de fashion supply chain. Dat de uitgeoefende druk op de fabrieken te hoog was, bleek in Bangladesh. Daar stortte in 2013 in de plaats Savar het acht verdiepingen tellende Rana Plaza in; de dodelijkste ramp in een textielfabriek ooit. Bij de ineenstorting kwamen 1134 mensen om het leven en raakten ongeveer 2500 mensen gewond. Via het internet verspreidde dit nieuws zich in razend tempo. Tot op de dag van vandaag is Rana Plaza hét voorbeeld van misstanden in de modewereld.

Nachtmerrie

Rana Plaza was niet geschikt voor industrieel gebruik en de bovenste vier etages waren illegaal gebouwd, met de grootste bouwkundige catastrofe in de modegeschiedenis tot gevolg. Dit schudde de sector en de consument wakker uit de idealistische droom die ‘fashion’ heet. In één oogopslag werd duidelijk dat er aan het begin van de fashion supply chain niet ethisch werd gehandeld. De jaren die volgden op de ramp ging de wereld zich bemoeien met de schaduwkanten van de sector, als onveilige werkomstandigheden en lage lonen. Bedrijven in de modebranche die produceerden in Rana Plaza werden op de ramp aangekeken; kledingmerken zoals het Britse Primark en het Italiaanse Bennetton liepen flinke imagoschade op.

Voor Modint, de non-profitbranchevereniging van de mode- en textielleveranciers in Nederland, was de ramp in Bangladesh reden een convenant af te sluiten met de overheid en aangesloten bedrijven om dit soort misstanden in de toekomst te voorkomen. Het convenant richt zich op veiligheid en arbeidsomstandigheden in de sector, vooral in de productielanden. Visibility is daarbij een vereiste. ‘Je moet transparantie hebben in de keten om de feiten te kunnen vaststellen, te beoordelen wat er aan de hand is en ernaar te handelen’, zegt Willem-Jan Drost, Managing Director bij Greenway Logistics, de logistieke dienstverlener van Modint. Volgens Drost zijn de belangrijkste thema’s omtrent visibility het zicht op de aanbieders, producenten, productielocaties en de werkomstandigheden bij de productie. De eisen die door de overheid én door de consument worden gesteld aan de sector worden steeds strenger en dat is te merken in de modebranche. ‘In zekere zin moeten bedrijven professionaliseren; het niveau moet gemiddeld naar een hoger plan.’

Ondanks de inspanningen van Modint is de consument nog altijd wantrouwend sinds de ramp in Bangladesh, wat de steeds verdergaande en groeiende behoefte aan transparantie in de fashionindustrie verklaart.

Verstoring gevestigde orde

Naast strengere eisen door de overheid en de dwingende vraag van de consument naar inzicht in de modebranche, maken ook nieuwkomers in de fashionindustrie de sector onrustig. Zo publiceert het nieuwe lifestylemerk Able het loon van haar werknemers online om aandacht te vragen voor de lage lonen in de fashionindustrie. Nog altijd oefenen kledingmerken namelijk druk uit op fabrieken om de kosten te verlagen. Mede daardoor verdient 98 procent van de fashionarbeiders in de modeketen te weinig om te kunnen voorzien in de basisbehoeften. Wanneer merken de kosten van een ‘leefbaar’ loon zouden verdisconteren in de kostprijs, zou deze slechts 1 tot 3 procent omhoog zou gaan. Able stelt met haar transparantie de consument in staat verantwoorde keuzes te maken en te kiezen voor productie onder betere arbeidsomstandigheden.

Een andere disruptor, Italic, zet zich in om de omzet van fabrieken per item te verhogen door de grootste tussenpersoon uit de supply chain te verwijderen. Via een online marktplaats verbindt Italic de beste fabrieken ter wereld rechtstreeks met de consument. Deze fabrieken worden na eigen inspecties naar arbeidsomstandigheden, milieucertificeringen en kwaliteit geselecteerd. … … …

Meer lezen?

Lees nu het complete interview op iPad- of Android-tablet >>

of

neem een print-abonnement >>

Dit artikel is eerder gepubliceerd in Supply Chain Magazine 8 – 2018.