Arbeidsrisico’s in de supply chain

Risicomanagement bepaalt de agenda van veel supply chain professionals. Een actueel risico dat steeds meer gewicht krijgt, is de factor arbeid in de keten. Onlangs bleek dat er momenteel 251.000 vacatures openstaan in Nederland: een nieuw record! Veel banen worden bovendien niet eens meer gemeld of halen om andere redenen de statistieken niet, dus waarschijnlijk staan nog veel meer vacatures open. De enorme omvang van de potentiële impact hiervan is het meest opvallend bij uitzendbedrijven, grote retailers en productiebedrijven waar honderden of zelfs duizenden vacatures openstaan. Ook hightech companies of consultancybedrijven die in een heel andere vijver vissen, hebben steeds meer moeite om geschikt talent aan te trekken. 

Behalve dat het druk geeft op de leverbetrouwbaarheid, betekent krapte op de arbeidsmarkt ook dat de arbeidskosten zullen toenemen; een kwestie van vraag en aanbod. En ondanks dat de stijging van arbeidskosten in Nederland nog achterblijft en we hier geen Amerikaanse toestanden verwachten (daar stegen de uurlonen voor flexpersoneel in bijvoorbeeld de logistieke sector binnen een paar jaar met ruim 25 procent!) gaan we waarschijnlijk wel een warm cao-najaar tegemoet. Dit vooruitzicht is niet te negeren, inclusief bijpassende verstoringen – actie! – van de leverbetrouwbaarheid.

Het beheersen van arbeidsrisico’s lijkt minder complex dan van andere soorten risico’s. Dat er weer krapte zou ontstaan is geen verrassing, maar automatisering zou verlichting brengen. Robots in combinatie met A.I. en machine learning nemen immers steeds meer en complexere taken over die nu nog door medewerkers worden uitgevoerd. Medewerkers die dus op termijn niet meer nodig zijn. Hierdoor en onder invloed van steeds kortere en flexibeler levertijden zijn de flexibele schillen in de hele keten enorm gegroeid. Mogelijk gemaakt door voldoende arbeidsaanbod was dit een prima strategie. Maar de continue instroom van talent dat nodig is om enerzijds de met flex gepaard gaande uitstroom te compenseren en anderzijds groei te realiseren, staat nu onder druk als nooit tevoren.

Volledig achterhaald

Arbeidsrisico’s worden nog vaak gezien als de verantwoordelijkheid van Human Resources, maar dit is volledig achterhaald. Supply chain managers zijn direct afhankelijk van hun medewerkers – en leveranciers. De toenemende eisen met betrekking tot levertijden bewegen zich bovendien stroomopwaarts en oefenen zo meer druk uit op leveranciers. Leveranciers waar bij een toenemend percentage ingekochte goederen de arbeidsrisico’s bij tier 2, 3 en verder veel minder zichtbaar zijn, maar veel impact kunnen hebben.

Hier ligt een zware verantwoordelijkheid bij de inkopende partij; zij heeft de informatie waarmee samenwerking in de keten mogelijk is, hetgeen ook vanuit arbeidsperspectief efficiency in de hand werkt. HR zorgt daarbij voor een op diverse doelgroepen afgestemde employer branding, voor strategische personeelsplanning (in kwantiteit, maar toepassing van technologie zorgt ook voor behoefte aan anders geschoolde medewerkers) en daarbij horende uitgekiende (online) recruitment- en beloningsstrategieën. En indien nodig, voor support van gespecialiseerde recruitmentpartners. Zorgen dat medewerkers blijven, tevreden zijn en veilig kunnen werken, is een verantwoordelijkheid van elke manager binnen de organisatie.

Tijd dus om arbeidskwesties toe te voegen aan uw supply chain-risicoprofiel en HR in uw IBP te betrekken. Hóóg tijd, want net zoals in voorgaande periodes van hoogconjunctuur ontwikkelt de krapte op de arbeidsmarkt zich in een tempo dat door menig CXO wordt onderschat. Het is niet meer óf, maar wannéér de gevolgen daarvan uw organisatie treffen.

Ton Peters, Director Corporate Recruitment bij The Talent Connection